pluk de dag
nu thuis te moeten zijn
is de onbegrepen kunst
van wie zwerven moet
om in de vitale menigte
zich telkens vol te lopen
aan het losbandig leven
de volle vrijheid geniet hij
eenzaam maar niet alleen
in het stil luisterend kijken
naar de immer bonte stoet
die de vele maskers draagt
van mensen in maskerade
alles wat hen bezigt ziet hij
van de liefde die bevredigt
tot het verdriet van afscheid
met naast angst voor later
het pure blij van kinderen
die daarvan dromen willen
in de ervaring van het weten
dat wat vandaag hen geeft
morgen zomaar anders is
koestert hij het voorrecht
van het nemen van de dag
die hij telkens plukken mag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Verdicht in coronatijd | 20 april 2020
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘pluk de dag’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.