sociale afstand
als het dekbed voor een mooie zomer
door de lente weer wordt klaargelegd
waaien als windmolens de gedachten
van ergernis via berusting naar hoop
mij door het hoofd en het gemoed
waar het nieuwe leven vrolijk dartelt
als de pasgeboren lammetjes in de wei
braken immers gestadig ons de media
de berichten die ons bang benauwen
van de levens die ons afgenomen zijn
voor de juwelen die de zorg kronen
die verbeten daartegen de strijd voeren
met alles wat zij hebben en vermogen
moeten wij door ramen elkaar spreken
opdat de deuren gesloten kunnen blijven
in stormende eenzaamheid zont ons de lente
zo stengels van hoop die naar het licht reiken
opdat wij kunnen uitzien naar de betere tijd
waarin de regenboog van het kleurrijk leven
de wereld weer liefdevol omarmen kan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Verdicht in coronatijd | 13 april 2020
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘sociale afstand’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.