magnoliasnel
onder helderblauwe hemel
bloeit de magnolia weer
als bode van te vroege lente
in een land vol van verwarring
biedt zij troostend schoonheid
als haar bloesem zich ontvouwt
die niet veel later dan alweer
op het ritme van de wind vlagend
met somber makende somberheid
naar de aarde neerwaarts dwarrelt
waar voeten haar vertrappen zullen
zoals zoveel van de mooie dingen
op deze wonderbaarlijke aarde
die wij liever toch bij ons houden
ons sneller nu ontnomen lijken
als de ons betoverende parfum
die fris en transparant de magnolia
met een bloemige twist ons schenkt
om vlammend harten te veroveren
waar zij liefdevol littekenen kerft
met de herinnering aan het geluk
dat als de bloemen van de magnolia
wij steeds te kort genieten kunnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Verdicht in coronatijd | 28 maart 2020
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘magnoliasnel’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.