INLOGGEN
«»

Zijn laatste plaag


zijn laatste plaag


eindeloos golft water
loom en monotoon langs
nog opstandige stranden

er is weer ruim
voldoende zand voorhanden
in deze posthistorische tijd

geen mensen meer
om avontuurlijk te landen
en elkaar de schat te betwisten

nog hangen sporen van strijd
als tekens van haat en nijd
in de opgeschoonde lucht

zacht zucht het land in
weldadige warmte zijn rust
dolt natuur in eeuwige lente

door een nucleaire vlaag is
aarde bevrijd van zijn laatste plaag
weg zijn de mierenhopen met mensen


wil melker
08/10/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zijn laatste plaag’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.