Mijn schaduw

Dolf de Jong

Mijn schaduw en ik
die vang je altijd in èèn blik.
Wanneer je mij ziet gaan,
kwomt mijn schaduw er gelijktijdig aan.

Hij is altijd mijn trouwe metgezel,
wij zijn een onlosmakelijk stel.
Vanaf mijn eerste gaan is er een klik;
mijn schaduw is mijn tweede ik.

Maar op een goede dag
ontrok hij zich aan mijn gezag.
Hij wilde mij niet meer volgen
ik was zeer verbolgen.

Ik stapte over mijn schaduw heen,
maar toen, toen was ik pas echt alleen.
Mijn schaduw had mij alleen gelaten.
Teruggaan mocht niet baten.

Wanneer ik nu een politicus was
dan kwam mij dat wel goed van pas,
want wanneer die het niet meer snappen;
dienen zij over hun schaduw heen te stappen.

Maar ja zo als u weet
ik ben maar een gewoon poëet.
die geen politiek bedrijft,
maar iemand die vanuit zijn schaduw mijn strofen schrijft.

Dat is misschien maar beter ook; voor mij,
want de politiek maakt mij niet blij.
dat voel ik aan den lijve,
dus wil ik vanuit mijn schaduw blijven schrijven.

DdJ.