Op de vlucht

Ton Jurriansen

de wind lacht in de morgen
een nieuw lied over het land
de lucht tekent regenbogen
een vrouw met kind aan haar hand

verlangen loopt over zee
de tijd vraagt geen verleden
de jaren waaien mee
langs wegen die wij meden

de stilte huist schril
zwijgzame blikken spreken
zonder woorden versierd
als verloren teken