tot dood verdronken
het gemoed wankelt
nu het onwelgevallige
van dood en verderf
ver weg gezaaid
ons machteloos slaat
ook nu
nu dit kind
waarvan een de ogen
onbevangen straalden
ons de harten openbreekt
schermutselen wij
met vergeefs tumult
wegkijkend van de wereld
schreeuwen wij haar stil
het schuldig geweten
met de wijzende vinger
ook nu
nu dit kind
de veilige haven in zicht
tot dood verdronken is
doet ons het gebrekkig verzet
liever anderen nawijzen
dan in de spiegel te kijken
die ons het besmeurd weerkaatst
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-09-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
naar aanleiding van de zinloze dood van de 3-jarige Aylan Kurdi, die de barre tocht per boot naar het Westen niet overleefde | 2 september 2015
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘tot dood verdronken’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.