laat toekomst leven
wanneer met het leven
in voortdurende strijd en oorlog
de wereld woekert
landen zon aanschouwd
twee zilveren vogels
uit strak blauw gestreken hemel
hun schoot gevuld
met trieste dood
wanneer de kakafonie van leven
door taptoe gestild
ons sereen zwijgen doet
bellen vlaggen halfstok
roepen zij ons tot eerbied
voor wie in steilte ontvielen
aan partners en familie
aan vrienden en vriendinnen
wanneer de buiken zich openen
schaart rouw zich in gelid
stoeten zich de ontslapenen
majestueus geëscorteerd
met militaire schuifelpas en groet
in eindeloos lint
van wanhoop en herinnering
wanneer geluidloos schreeuwend
tranen en ongeloof
de harten en hoofden doorsnijden
wakkert diep binnenin
de heilwens voor het verschiet
het licht in elkanders ogen
dat ons doet durven dromen
ons toekomst doet leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
geschreven bij gelegenheid van de dag van nationale rouw MH 17 - 23 juli 2014
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘laat toekomst leven’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.