INLOGGEN
«»

Crash

Crash
Je bent alleen en depressief
niemand heeft je lief.
De artsen leven met je mee
en geven pillen, drie maal daags twee.
Maar het blijft maar in je hoofd malen
hoe laat ik een vliegtuig dalen.
Zonder dat ik wordt gestoord
of door iemand wordt gehoord?
Ik heb een waan, ik wil onuitwisbaar in het nieuws en nooit meer worden vergeten
de wereld schokken en heel veel mensen laten gillen en zweten.
Ik heb de macht
Het is volbracht!
Hierna wacht mij een hemel vol begrip, zie je dat wel?
Nou wat mij betreft mag je eeuwig branden in de hel!
Jan Bonthuis.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 05-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Jan Bonthuis
Actief sinds: 17-12-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Crash’ van Jan Bonthuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.