De kou van stenen
de kou van stenen
hij schuifelt
gaat langs licht
met donkere plekken
tot hij niet verder kan
voelt tegenstand in
zoeken naar een opening
wil door
naar de andere kant
raakt met onzekere hand
ziet ruimte draaien
stapt zonder houvast
in lopen op de tast
de lichte plaatsen
zijn verdwenen hij rilt
voelt de kou van stenen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
30/11/2014
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De kou van stenen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.