INLOGGEN
«»

in de wereld van mijn lach

het was je oogopslag
die mij deed zweven
ik vocht om niet te beven
toen jij me eindelijk zag
die meters kan ik niet vergeten
de tijd draaide een halve slag

je stapte onbevangen
in de wereld van mijn lach
woorden werden overbodig
de omgeving niet meer nodig
verbonden wisten we dat onze
lichamen elkaar meteen verstonden

samen zijn we
weggegaan om alles
te beleven om aan elkaar
te geven wat verboden leek
pas achteraf hebben we geweten
dat dat de enig juiste waarheid bleek

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘in de wereld van mijn lach’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.