INLOGGEN
«»

zee van leven

lieve noa
terwijl opa en oma
graag de tijd willen vertragen
jaag jij onstuimig jouw dagen
waarvan alweer de kalender
nu acht jaren telt

steeds vaker scharniert het
nu je lezen en schrijven kunt
tussen al puberen willen
terwijl je kind nog mag zijn

het voortdurend stoeien
waarmee jij jouw kunnen bewijst
jezelf metend met en aan anderen
levert en kost jou soms het podium
waarop zo graag jij schittert

de rekening van het rijpen
wisselt als het getij van de zee
zacht deinende lachgolfjes
met donderende golven van verdriet

zo knutselend en frutselend
nu eens dobberend - met de stroom mee
dan weer stribbelend - er dwars tegen in
groei jij van handjevol baby ooit
tot keukenprinses en balletdanseres

lieve noa
groot niet te snel
auditeer lachend en spelend
in tuinbroek of met prinsessenkrans
voor de rol van jouw leven
leef stoeiend en groeiend
met het weten van nu

dans in je engeltjesjurk
de verwachting van morgen
zingend de wereld stil
met wie je bent en worden zult

klein mirakels donder-wonder
leef niet te snel
stil de hunkering van het zoekspoor
met het innige van nu
neem de dagen van jouw jeugd
een voor een - stapje voor stapje
leef - van harte

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-08-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte
Actief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:

geschreven voor de achtste verjaardag van noa elisabeth adriaantje doodkorte | 17 augustus 2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zee van leven’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.