Verdwaald

Meike Postma

In nachten waar ze smeekte om verlossing,
In nachten waar het geschenk van kunnen ademen, slechts voelde als lijden.
verlangd ze naar de kille omhelzing van de dood,

In deze nachten schuilt een meisje ooit zo vol van leven,
maar nu gevangen in haar eigen dreven.
Er is geen plek voor haar in deze wereld vol met spijt.

dit meisje, is geen ander dan ik
die verloren verdrinkt