Verdriet
Verdrietig zijn dat kies je niet.
Het overvalt je keer op keer.
Diep van binnen ontketent 't zich.
Het maakt iets los.
Misschien wel heel oud zeer.
Mijn adem stokt wederom.
Ik maak me druk
en stel mezelf de vraag waarom?
Ik ben klaar met mijn verleden.
Val me niet lastig in het heden.
Ik wil het een plekje geven,
maar 'k kan het niet alleen.
Met hulp kan ik op zoek.
Op zoek naar het oud zeer.
Weer ervaren wat me pijn doet.
Keer op keer.
Nog even doorbijten zeg ik.
Want daarna nooit meer
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
sebastiaan Coot (Actief sinds: 27-07-2017)
Informatie bij het gedicht
In mijn zoektocht naar mijn ware ik ervaar ik de last van het verleden in het heden. Dit is een proces waar ik doorheen moet om tot de kern te komen van mijn ware ik. Dit gedicht schreef ik op 26 juni in de avond. Ik lag net op bed en had die dag gesproken over het verleden. Ik voelde de pijn en wilde dit vertalen naar woorden en zo is het ontstaan
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verdriet’ van sebastiaan Coot zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.