«»
Er is nog altijd die vriendschap
Zij blijft, heel hoog bejaard, maar naaste familie
verliezen...
Kort maar kon zij met me praten, nog altijd niet
brák.
Ik weet niet veel meer tot troost te zeggen dan dat
ik met haar meeleef
Je wenst dit geen mens toe en zéker niet als je zó
oud moet worden.
Beleefd bedankt zij me voor de belangstelling en te
weinig dat ik haar meegeef.
Dakoyria, 2017.
Bodemloos bedroefd
Die vrouw waar ik ooit zo heel lang naast woondeEr is nog altijd die vriendschap
Zij blijft, heel hoog bejaard, maar naaste familie
verliezen...
Kort maar kon zij met me praten, nog altijd niet
brák.
Ik weet niet veel meer tot troost te zeggen dan dat
ik met haar meeleef
Je wenst dit geen mens toe en zéker niet als je zó
oud moet worden.
Beleefd bedankt zij me voor de belangstelling en te
weinig dat ik haar meegeef.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bodemloos bedroefd’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen