terreur

Geert Messelis

het traant tot in haar schoot
er is haar net gezegd
uw zoon is dood
ze leest de brief
uw zoon is overleden
in dienst van het land
we blijven hem gedenken
ze ziet de valse noot
en huilt uit al haar ingewanden
strompelt naar het opgemaakte bed
en snikt haar longen uit het lijf
( dat vege ding dat o zo sterfelijk is )
bezweert de tijd
roept duizend keer zijn naam
ziet maar is blind voor anderen
ik wil alleen nog naar hem toe
ik ga naar hem en troost hem
na mijn dood