Een wereld vol dwazen
soms voel
ik me kabouter
in het grote mensenland
ja ik ben stouter
omdat mijn zonde
hun dimensie niet kent
zij reuzen in stappen
wieken met armen
om de hemel te vatten
graaien met vingers
hun hebzucht bijeen voor
ons is er slechts steen en been
wij klagen in klein
paddenstoelen een kring
en voelen ons fijn
in een wereld vol dwazen
die spoken najagen
zonder zichzelf te zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een wereld vol dwazen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.