INLOGGEN
«»

Het verloren paradijs

Het verloren paradijs

Het paradijs
Het is verloren
Mijn zoektocht
Was hopeloos
En nu
Na vele jaren
Ook ten einde
De lange weg
Naar een glimp
Van het geluk
Aan de einder
Bleek bezaaid
Met obstakels
Geen heuvels
Maar bergen
Geen rivieren
Maar oceanen
Het doel zelf
Onrealistisch ver
Of niet bestaand
Hoe dan ook
Mijn bestemming
Heb ik nooit bereikt
Er was een weg
Een zekere richting
Maar ik verloor
Allereerst mijn kompas
En later mijn hoop
Onderweg werd ik ziek
Ik gaf bijna de geest
En in de nacht
Slokte de duisternis
Mij volledig op
En kleefde aan me
Als een lijkwade
Als de ochtend aanbrak
Was ik een gebroken man
Mijn hart klopte
Maar voor wie
Of wat
God is ondoorgrondelijk
In gedachten
Bezong ik Zijn naam
Niet wetende
Of Hij mij hoorde
En of Hij onverschillig was
Mijn lot was bezworen
Nog voor mijn geboorte
Ik ben de jakhals
Ik ben gebrandmerkt
Met het Bijbelse getal
Van het Beest
Ik neem afstand
Van mijn naam
Mijn lichaam
Is een rotsblok
Dat ik meesleep
Met de kracht
Van de wanhoop
Van mijn geest
Mijn ziel geplet
Door de stoomwals
Van de tijd
Tik Tak
Tik Tak
Het paradijs
Is voorgoed
Verloren
Amen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-08-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het verloren paradijs’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.