ja, ik ben God

wil melker

ik jaag ze na
de wolken in mijn hoofd
grijp hun koppen bij de staart
en vorm ze tot mijn hemel

ja, ik ben God
en schep mijn eigen luchten
vorm spookgedachten uit
een wereld vol met kluchten

ik pak je lach
als het even mag
het diepste wat je denkt, dat
wat je met je ogen schenkt

zo streel ik mijn omgeving
voel het intense van beleving
van levens vol met spijt
over hun zoekgeraakte tijd

maar in de dood
zal ik de hemel schonen, ooit
zal voor die tijd nog komen
onze passie gaat dan over rood