INLOGGEN
«»

De ontmoeting deel 1

De Sint en een van zijn Zwarte Pieten
zitten op een terrasje te genieten
een schraal zonnetje
schijnt op het balkonnetje
en op een raam dat open staat
een man met een kale plaat
kijkt uit het raam naar Sint en Piet
want wat hij ziet
bevreemdt hem zeer
op een terrasje zitten met zo’n koud weer
“heb geej ut neet kalt?” Roept de man
“ik heb werme soep in de pan
as geej det lus dan kômp ge maar.”
Met zijn handen maakt hij een welkomsgebaar
Zwarte Piet en de Sint kijken zich verbaasd aan
“kun jij dat verstaan?”
Vraagt de Sint aan Zwarte Piet
“nee,” zegt Piet “ik niet.”
“Wat bedoelt u beste man,
zeg ’t nog eens maar nu in ’t Nederlands als het kan?”
Nou dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan
wie kan een Limburger nu niet verstaan
de man mompelt:” Mich velt niks te verwiete, ik heb mien bes gedôn
ik hoof heej neet iewig te blieve stôn
as ze bevreere tref mich gen blaam.”
En met een ferme klap sluit hij het raam
“uit welk land komt die gast, kunt u dat raden?”
“Wat een domme vraag Piet, het accent heeft hem verraden
uit Nederland/Limburg natuurlijk,”
lacht de Sint smakelijk
“wat is het nu, Limburg of Nederland?”
“O o,”zucht de Sint en pakt een krant
“wat staat hier bovenaan vermeld?”
“De Limburger,” zegt Piet ontsteld
vol schaamte kijkt hij de Sint in het gezicht
deze wijst hem gericht
op een bord V E N L O, dat verderop staat
in die brede straat
“kun je dat lezen?” vraagt de Sint
“jazeker,” zegt Piet, “ik ben niet blind.”
en fanatiek begint hij te spellen
“1 2 3?!” “Nee Piet dat is niet spellen
maar tellen.”
Vol schaamte verstopt Zwarte Piet zich achter een gordijn
in een winkel op het stadhuisplein
maar de eigenaar die hem heeft gezien
vraagt:” Wat môt det dô achter det gordien
kôm dô ens rap achter vandaan.”
Bevreesd zegt Piet:” Ik kan u niet verstaan.”
Snel maakt hij zich uit de voeten
Piet mompelt:” Jaaaa de groeten
op zo’n reactie sta ik niet te wachten.”
Om die nare ervaring wat te verzachten
wil hij bij Jamin naar binnen om drop te kopen
maar helaas de winkel is niet open
dan richt hij zijn blik op het Kruidvat
“aaaah,” zegt Piet, “die heeft ook wel wat.”
Gehaast als hij is om aan het snoepen te geraken
botst hij tegen een Duitser die hem verwijten gaat maken
“Sie haben nicht alle Taschen im Schrank.”
“Nou ja, vielen Dank
wat een tumult
het is toch niet alleen mijn schuld.”
“Sorry zeggen is er tegenwoordig niet meer bij,”
zegt een vrouw, die staat bij de kassa in de rij,
“en wat bedoelt hij ermee
met de zinsnee
je hebt niet alle kopjes in de kast?”
“Dat zou ik ook wel willen weten,” zegt Piet heel verrast
over zoveel medeleven
blij vraagt hij:” Mag ik u een hand geven
dan kunnen we ons aan elkaar voorstellen
en elkander het een en ander vertellen?”
“Nou ja, dat is me om ’t even
ik wil je best een hand geven.”
“Marleen Lamain is de naam.”
Verbaasd zegt Piet:” Waar komt u vandaan
bent u een allochtoon?”
vraagt Piet op luide toon
“mijn voorouders zeker en wel,”
antwoordt de vrouw snel
want ze heeft Sinterklaas in de verte gezien
en die heeft misschien
een cadeau voor haar echtgenoot
ze rent en springt, haar gezicht ziet helemaal rood
want ze wil hem niet uit het oog verliezen
dus moet ze delen of kiezen
blijven staan tussen het volk hier op het plein
of een stuk lopen naar het industrieterrein
Piet vraagt:” Mag ik met u meegaan?”
Verstoord kijkt de vrouw hem aan en mompelt:” Nou ja, komaan
maar het is beter om ons te verplaatsen
met stevige rolschaatsen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Marleen Lamain
Actief sinds: 21-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De ontmoeting deel 1’ van Marleen Lamain zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.