Heemdeur
Overdag raakt de boer opgewonden van onontgonnen land
Stekels van afgeschoren mais vormen een fakirs spijkerbed
Klein wild scharrelt tussen verrotte maisstompen
Het is ploegtijd om overtollig stront uit te rijden
Zware grond omklemt brede tractorbanden en,
diepe moddersporen hebben nieuw land doorkliefd
Onaangename dampen slaan neer op klompen en staldeuren
Mestkevers vieren hoogtij, graven met drek op hun rug honderden gangetjes
's Nachts droomt de boer over jonge sprieten en frisse gewassen,
die als een groene waaier zijn verschoten hemelbed bekleden
Hij hoort drommen mensen aan zijn heemdeur rammelen,
verlangend naar lentegroente
Eenmaal wakker tuurt hij door een modderbespat keukenraam naar buiten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-01-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Heemdeur’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.