een maatschappij

Geert Messelis

het laatste sap wordt uitgeperst
wat rest valt weg
de vuilnisbelt van de geschiedenis
is vol met levende zielen
verschrompeld als de penissen
van oude mannen
hun avond zal nooit rustig zijn
ze slepen zich gebroken - ongewroken -
naar het einde

gezeten achter brede schermen
veranderen zij de politieke termen
zij hebben het primaat in handen
de sleutel tot de politiek
om elke regel te veranderen
en beter af te zijn dan anderen