papa

dorpsdichter Richard Langbroek

PAPA
Een onomkeerbare ontmoeting,
het voelt als een vernedering.
Een oh zo jammere verandering,
juist pa als rots in de branding.

Herinneringen er zijn er zo vele,
de mindere heel snel vergeten.
Juist de mooie, kostbare, dierbare,
deze diep in ons hart bewaren.

Denkend hoeveel ik van hem heb geleerd,
een herinnering, hij is helaas niet meer.
Deze gaat gepaard met pijn en hartzeer

Pa besloot, nam altijd alles op zich,
maar dan nu toch zijn anker is gelicht,
daar drijft papa ver weg uit zicht!