INLOGGEN
«»

Een doffe, droge, felle pijn

Een doffe, droge, felle pijn
omvat en wurgt mijn hele denken
mijn ziel en zinnen zijn zo leeg
ik kan geen aandacht schenken

Aan de helderwitte
morgendauw
die als een sprei van fijn satijn
ligt uitgespreid: 't graf bedekkend
de pijn dreunt als een droef refrein

Waarom heb ik
steeds vergeten
te zeggen dat ik van haar hield?
't is nu te laat; de kist gesloten
wat heeft mij jarenlang bezield?

De kist zakt
langzaam in de aarde
en op 't zwartgerande lint
lees ik wat ik had moeten zeggen:
tot ziens mama, uw dierbaar kind...

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-11-2013

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Petra Korstanje
Actief sinds: 10-10-2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een doffe, droge, felle pijn’ van Petra Korstanje zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.