«»
omvat en wurgt mijn hele denken
mijn ziel en zinnen zijn zo leeg
ik kan geen aandacht schenken
Aan de helderwitte
morgendauw
die als een sprei van fijn satijn
ligt uitgespreid: 't graf bedekkend
de pijn dreunt als een droef refrein
Waarom heb ik
steeds vergeten
te zeggen dat ik van haar hield?
't is nu te laat; de kist gesloten
wat heeft mij jarenlang bezield?
De kist zakt
langzaam in de aarde
en op 't zwartgerande lint
lees ik wat ik had moeten zeggen:
tot ziens mama, uw dierbaar kind...
Een doffe, droge, felle pijn
Een doffe, droge, felle pijnomvat en wurgt mijn hele denken
mijn ziel en zinnen zijn zo leeg
ik kan geen aandacht schenken
Aan de helderwitte
morgendauw
die als een sprei van fijn satijn
ligt uitgespreid: 't graf bedekkend
de pijn dreunt als een droef refrein
Waarom heb ik
steeds vergeten
te zeggen dat ik van haar hield?
't is nu te laat; de kist gesloten
wat heeft mij jarenlang bezield?
De kist zakt
langzaam in de aarde
en op 't zwartgerande lint
lees ik wat ik had moeten zeggen:
tot ziens mama, uw dierbaar kind...
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-11-2013
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Petra KorstanjeActief sinds: 10-10-2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een doffe, droge, felle pijn’ van Petra Korstanje zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer