eeuwige glimlach

Peter Paul Doodkorte

zuiver en jong
is nog de wijnrank
als zich de liefde meldt
met prachtig de loten
die zij spruiten laat

rijk en vol is het leven
in het volle besef
geniet elk moment
als druiven in trossen
het terroir van de wijngaard

als seizoenen verstrijken
rijpt zich de liefde
tot donkerrood fruit
witte chocolade
dan wel kruidige rosé

van druif tot glas
prachtig en uitdagend
bloeit de wijngaard
met pittig de helling soms
tussen het dal en de top

zij brouwt een glimlach
door samen te genieten
tot plots het afscheid
in de kleurrijke herfst
haar de adem beneemt

als dauw op druiven
druppen nu de tranen
als glimlachjes van liefde
die dat herinneren blijven
wat zij hun te geven wist

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 04-03-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)

Informatie bij het gedicht

Geschreven voor Ineke Wijngaard (20 mei 1944 - 2 maart 2024) bij haar overgang naar de overkant van de tijd | 2 maart 2024

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘eeuwige glimlach’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.