aan een paarse hemel
kerkklokken
lokken tranen
luiden zacht verdriet
schoppen graven
troostend dieper
naar vergeet me niet
tijd verslaat
de uren trager
leven draagt
de dood ten grave
en geeft moeder aarde
weer haar laatste waarde
regen kabbelt
litanieën
bloemen dalen
op de kist
ergens rolt de donder
weerlicht is vermist.
kraaien vliegen
aan een paarse hemel
mensen fluisteren
in het zwart
wit zal morgen kleuren
in het afgesloten graf
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘aan een paarse hemel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.