OMDAT IK JE ZO MIS

Froyo

Elke dag opnieuw een strijdtussen dromen en de waarheid.
Elke dag opnieuw alleen,
wat moet ik doen, waar kan ik heen.

Soms ben ik bang voor de nieuwe nacht
die al stil en eenzaam op me wacht.
Op m'n raam tikt de zachte wind,
als ik droom, dat, ook ik, word bemind.

Engelen zweven langs de maan
langzaam reiken ze mij hun vleugels aan.
Even voel ik me als een vlinder zo vrij,
ja, even voel ik me als een kind zo blij.

Want in het licht zie ik jouw gezicht.
Waarom werd ons leven zo ontwricht?
Maar als ik ontwaak voel ik het weer,
dat gebroken gevoel keer op keer.

Dan vloeit er regen op m'n raam
en blokkeren grijze wolken de maan.
Dan weet ik dat alles waar is,
omdat ik je zo mis!