Aan een ronde tafel
ze heffen armen
kijken omhoog in hun
verdriet om het gemis
maar langzaam sluit
de kring familie
die er dan nog over is
rond de tafel van herinnering
langs de vaste route die zij ging
alleen die ene stoel blijft leeg
pas later wordt het vierkant
echt gebroken aan een ronde
tafel is er nooit een plaatsje over
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
25/09/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Aan een ronde tafel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.