Als de draden breken
je dacht het zijn
in eeuwig duren
bestaan in verder gaan
maar als
de draden breken
die je zekeren aan vaste grond
zal afhankelijk worden
van de toegeworpen koorden
de manier van overleven zijn
de enige verlichting
van het ankeren is
delen van onzekerheid en pijn
eindelijk jezelf geven
zwevend tussen dood en
toch nog hoop op leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Als de draden breken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.