Je perkamenten huid
pas als de woestijn
zijn vlammen uitstoot
oases in de zinderende
hitte trillend breken
kom ik spelen met je geest
wordt zand
het vloeibaar goud
waarop herinneringen
weer tot het leven komen
dat zij hadden in je dromen
ik goochel met je zinnen
als woorden watervlug
toch sterven van de dorst
en het verhaal van droogte op je
perkamenten huid geschreven wordt
jij bent het relikwie
dat ik verzamel
in de hitte van mijn element
oneindig houdbaar
omdat het geen water kent
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je perkamenten huid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.