durft mens te leven?

Geert Messelis

de stenen
altijd de stenen
altijd verspreid
altijd na de dans

de onbedaarlijke leegte
waar ze stonden
altijd na de dans
en kraters
een vol maanlandschap
is er nog leven
na het doden

lopen er wegen
voorbij de lijnen
van het front
is de uitgebeitelde kreet
verhoord
is er nog ruimte
voor een nieuw begin
waarvoor?
er kleven mensenresten
aan de weg
er falen duizend sterren
in vergeefse schijn
in nieuw gebied
zwijgt de woestijn
beantwoordt niet
zijn er vragen
die nog leven