vladslo
in het Praatbos heerst de stilte
van het lachen van de wind
hier sneuvelden tienduizenden soldaten
in gevechten zonder zin
haar zoon was amper achtien
toen hij voor het laatste viel
ondanks haar stenen afstand
raakt ze je heel diep
dit is geen ode aan het leven
en ook niet aan de dood
midden de eiken
op een zwart gepolijste steen
1896 - 1914
voel je iets
wat niemand kan beschrijven
een eenzame schreeuw in een verstomd lijden
dat eeuwig vredig is
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Informatie bij het gedicht
Vladslo is een klein dorpje dat tijdens "de grote oorlog" pal in de vuurlijn lag. De zzon van de Duitse beeldhouwster Kathe Kolowitz sneuvelde er.. Na de oorlog liet ze op het Friedhof een "treurend ouderpaar" aanbrengen.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vladslo’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.