INLOGGEN
«»

luchtschilderen

Luchtschilderijen

Het moet in de genen zitten,
Het heeft altijd in mij gesluimerd,
want ik ben een krak in wolken lezen.

Ik kon als kind terwijl ik naar de wolken keek
alles voorbij zien waaien
van mystieke figuren, landkaarten, dieren
en natuurlijk die eeuwige lachende gezichten.
Ik kon zo mijn potlood nemen en de contouren
op mijn blad weergeven.
Verrassend was wat ik toverde.

Anderen zagen dan weer stapelwolken
schapenwolken, sluimerwolken.
Maar ik zag dus poëzie.
Het is een boeiende bezigheid,
terwijl je wandelend een lang traject moet afleggen.
Het is een leuke hobby en het kost niks.

Claire Vanfleteren ©

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-11-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Claire Vanfleteren
Actief sinds: 11-01-2014Informatie bij het gedicht:

Het is nog altijd mijn hobby, ik zal dat altijd blijven doen, ik kan het gewoon niet nalaten, is het daarom dat ik naast schrijven ook schilder. Misschien wie weet. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘luchtschilderen’ van Claire Vanfleteren zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.