In jaarringen
in jaarringen
het is windstil
geen blaadje ruizelt
zij zitten aan mijn stam
genietend hand in hand
ik heb ze gezien
als baby en kind
hun stemmen opgeslagen in
jaarringen die ik mag dragen
samen zijn we gegroeid
alleen hadden zij dat
niet in de gaten omdat wij
samen nooit konden praten
ik ben er altijd
de grote machtige eik
maar pas de laatste tijd
voel ik hun warme handen
zij hebben mij bereikt
met hun zacht gefluister
in samen weten zullen wij
dit contact niet meer vergeten
wil melker
23/10/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In jaarringen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.