INLOGGEN
«»

Naar ongekende ruimte

 het bos
 heeft mij verlaten
 ik boom in stilte door

 na het ontluiken
 onder struiken groeiden
 wij naar ongekende ruimte

 om later toch
 te fluisteren met kruinen
 samen te luisteren naar de wind

 regen loogde grond
 en storm velde de reuzen
 waar ik bescherming vond

 nog wortel ik maar
 aan de rand zie ik
 de wei en open lucht

 het bos heeft mij verlaten
 maar ik boom door
 tot aan mijn laatste zucht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Naar ongekende ruimte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.