Kolchoz

Joris Olivier

Hij zag eindelijk ‘t licht,
had daar lang naar gezocht,
heeft zijn gemoed verlicht,
hij dit beleven mocht.

Ligt nu tevreden in zijn bed,
nu de last hem is ontlast,
vraagt zich af ‘t had belet,
nu handen in onschuld wast.

Wast ‘t gewas niet voor elk,
boeren is tot algemeen nut,
ieder drinkt uit werelds kelk,
is waar al het leven uit put.

Kapitalisme eindlijk verband,
elk heeft recht op leven,
ongeacht je verstand,
is toch om ‘t even.