In onthechten
in onthechten
ooit waren
mens en maatschappij
vervlochten met elkaar
maar in onthechten
komt het echte
op de eerste plaats
van het ware is helaas
door het ontvlechten
alleen het ego nog paraat
zodat ieder als
verdwaalde door alle
lagen van het leven gaat
de kuddes zijn compleet
herders doen hun kunstjes
omdat iedereen hetzelfde vreet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
07/04/2015
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In onthechten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.