’t Verkrachten van leven op aarde
in eindeloze lentes hoor jij
nog altijd gewas groeien
hoe het steeds verder vloeit
bossen en heide meesleurt
en het geblaat van de schapen
als koele zijde glijdt het
over de te tere kinderlijfjes
waar economische bandieten
hen het mes op de keel zetten
hun bloed door zomers stroomt
in hete giftige rook verstikken
oerbossen drijven als asresten
hier heen en daar heen
onder een ontroostbare zon
- wanneer in de eerste regen
bladeren zich kleuren
blauwe en witte druiven rijpen
bolsters kastanjes openbarsten.
worden sikkel en zeis opgeborgen
zucht nog eenmaal dit gras
onder een diepe intense pijn
die over weke buiken waait
zich rond de tailles legt
in een laatste kortstondige pracht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
sunset (Actief sinds: 08-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘’t Verkrachten van leven op aarde’ van sunset zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.