Worsteling

Joris Olivier



Ik mis verloren liefdesleven,
een wonde niet te helen,
mij steeds doet herbeleven
en gemoedsrust stelen.

Mijn verlangen niet te stelpen,
geen afleiding kan mij baten,
neen, niets blijkt te helpen,
ben eenzaam en verlaten.

Herinnering biedt soelaas,
edoch doet verlangen niet slinken,
blijf een eenzame dwaas.

Dreig langzaam weg te zinken,
word mijn probleem niet de baas,
worstel om niet te verdrinken.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 06-01-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Worsteling’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.