Histoire d'amour

Joris Olivier

Histoire d'amour

Hij zag en dacht wat een lief snoetje,
zijn blik dwaalde daarna omlaag,
wat hij zag, zag hij maar al te graag,
twee peren priemend door d’r bloesje,

waarvan hij dolgraag wilde proeven.
Nog wat lager zweemde iets, nog bedekt,
mogelijk zelfs nog geheel onbevlekt,
een plekje, waar hij graag wilde toeven.

Het koude zweet brak hem uit,
hij haalde diep adem en zei tot haar,
ik zag nog nooit zoiets moois, echt waar,
jou wil ik dolgraag als mijn bruid.

De deerne keek daar wel eventjes van op,
want zoiets hoor je toch niet elke dag.
Ze raakte er door behoorlijk van slag,
en haar hartje ging ervan in galop.

Hoe het verder afliep, laat zich raden.
Zij liet zich door hem met kussen overladen,
wat ze best heel erg lekker vond.
Het was d’oprechte liefde die hen bond.

De peren consumeerde hij met smaak,
het onbevlekte bezocht hij vaak.
En zij, zij genoot met volle teugen,
kon zich zeer op hun passie verheugen.