Liefdesronde

Joris Olivier

Liefdesronde

Als in de ochtend het verlangen fluistert,
het hart vol passie daarnaar luistert,
lichamen verstrengelen in een sensuele lust,
is het gedaan met de nachtelijke rust.

Zachte lippen, als bloemblaadjes zo teer,
verkennen elkaars lichaam, verlangen meer.
Vingers strelen elkaars huid als ‘n zachte wind,
ontlokken een symfonie waarin je elkaar bemint.

Door de taal van de liefde aangestoken,
met hunkerend zuchten, de ogen geloken,
samen te verdrinken in een liefdesmeer
om zo op te gaan in een hemelse sfeer.

Lichamen schuiven ineen in het licht
van een ontvlammende bliksemschicht.
Hartstocht ontketent een ontembaar vuur,
in een passievolle liefdesrit, intens en puur.

Als dan het zonlicht de schemering oplicht,
de nacht voor de dag is gezwicht,
keert de rust terug in de sponde,
wachtend voor de volgende liefdesronde.