geurden al je mededogen
ik keek je aan
jij liet je ogen
langs mij gaan
in een zacht tasten
je wikte, woog
ik zag je lach
en dacht dat
wij wel pasten
maar onder
in je blik
wist ik je
echt gezicht
je bloemen
kleurden licht
en geurden al
je mededogen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘geurden al je mededogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.