Samen zijn tot de dood ons scheid

Bettina Reus

 Samen zijn tot de dood ons scheid,
 dat is wat we elkaar hadden beloofd,
 maar al wat nu overblijft,
 is een koud gevoel mijn lijf is verdoofd.

 Een Noodlottig ongeluk,
 heeft je van me afgenomen,
 onze liefde kon niet stuk,
 wordt weer alle hoop me ontnomen.

 Had de liefde net weer gevonden,
 2 jaar waren we bij elkaar,
 alsof alleen jij en ik bestonden,
 er was verder om me heen geen gevaar.

 Angsten verdwenen als sneeuw voor de zon,
 daar zorgde jij wel voor,
 geluk van warmte dat is wat jij geven kon,
 samen luisteren naar een mooi koor.

 Samen wandelen door het park,
 samen ontbijten op een saaie zondag,
 wat moet ik zonder jou lieve Mark,
 er is niemand op de wereld die ik liever mag.

 God je bent er niet meer,
 Ik schreeuw het uit,
 mijn lijf doet me zo zeer,
 ik roep je naam zeer luid.

 Hoop dat je me kunt horen,
 lieverd ik hou alleen van jou,
 ik wil zo graag bij je horen,
 machteloos, woedend, voel me koud.

 Val op mijn knieën voor je graf,
 waarom mocht dit geluk niet langer duren?
 Je weet hoeveel ik om je gaf,
 ik voel machteloze ogen naar me gluren.

 Verdriet van de mensen om me heen,
 ik wordt omhoog getild door een mensen arm,
 het is te voelen ik sta niet alleen,
 voel me iets beter krijg het weer warm.

 Ik draai me om met een gerust geweten,
 de wereld draait door zonder jou,
 Lieve Mark jij zal nooit worden vergeten,
 de mensen houden gewoon van jou.