Achter donkere frons
de bloementuin
in lentegeur
de eerste oogopslag was zon
je lach
een warme rode kleur
met voorjaar in verschiet
maar ik zag
horizonnen dwalen
achter donkere frons
scherpe kammen
diepe dalen
onbegaanbaar voor elk van ons
jij hebt je pad te gaan
ik kan enkel zwaaien
wil je nog even blijven staan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
24/11/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Achter donkere frons’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.