Naturel

Willem Bernardus Tijssen

Naturel en ongekunsteld
speelt het leven veelal
het bühne spel.
Zonder opsmuk doorgaan
in het leven valt niet
mee, maar normaal
blijft men wel.

Men tracht mee te doen
maar om mee te doen
kan men ook veel van
de eigenheid verstoren.
Een streven naar toen
gaat mee met het weer,
maar gaat met iedere
windzucht ook weer
spoedig verloren.

Een gezicht voor een gezicht
maskeert dan soms wie men
liever kent. De kern van het
wezen verbergt zich achter het
compliment van het juiste moment.

Die pluim voordat wezen dat
niet naturel kan zijn.
Dat verborgen omspant dat
ook zonder gelukkig kan zijn.