Op een dag

MFJ van Boven

Op een middag, de zon,de wijn,de pijn
strompelend met zijn hoofd licht gebogen
kleinkinderen jennend om zijn eeuwige gein
altijd over de stekende pijnen gelogen

de witte jassen houden hem nu langer in leven
vrezen hem nu nog enkele weken
dagen of uren, misschien maar voor even
en zijn hoofd draait een luguber teken

met een verstand dat helder vecht
tegen een leven dat niet langer meer houd
een tinteling dat nu zijn lichaam streelt
wrijven zijn armen en benen langzaam koud