«»
het zijn van tegenpolen
ik voelde zon
maar zag hoe
wind vriezend door
de schaduw gleed
je warme ogen
namen me mee
ik pakte je handen
wist de kou die jij leed
lichaam spreekt
zonder woorden
de taal van samen
in elkaar bekoren
liefde en verdriet
dansen leven in balans
als een lentezon die vriest
in het zijn van tegenpolen
wil melker
28/04/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Het zijn van tegenpolen
het zijn van tegenpolen
ik voelde zon
maar zag hoe
wind vriezend door
de schaduw gleed
je warme ogen
namen me mee
ik pakte je handen
wist de kou die jij leed
lichaam spreekt
zonder woorden
de taal van samen
in elkaar bekoren
liefde en verdriet
dansen leven in balans
als een lentezon die vriest
in het zijn van tegenpolen
wil melker
28/04/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 28-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het zijn van tegenpolen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]