spreekt duidelijk aanraakbaar

wil melker

de stilte doet je pijn
door het niet aanwezig zijn
van koesterende armen
een diepgevoelde kou die
je niet meer kan verwarmen

je keert weer terug
naar overleven, oogt
nog vrolijk maar je hart
heeft weinig meer te geven
door de tralies van je kooi

je hebt je oren dichtgestopt
het geluk goed afgeklopt
en kleed je ongenaakbaar
maar je lichaamstaal is klaar
spreekt duidelijk aanraakbaar

letters dansen vreemde woorden
op muziek zonder accoorden
zinnen breken op de melodie
de blues jankt onophoudelijk
it's over, maar jij verstaat het niet