het luikje door gegaan
ik ben vandaag
het luikje door gegaan
"zelf" kon toen verder
mijn "ik" moest blijven staan
er is alleen maar ruimte
het voelt meer met elkaar
soms zie je een vergissing
in een wijzen als gebaar
niets is er onderscheiden
we zijn de adem en het zicht
in het wervelen van fotonen
stralen we de warmte en het licht
wij zijn daar waar jullie kijken
in de slaap en angsten voor de nacht
we bestaan heel diep in jullie lijven
ik ben herinnering van wat ik was
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het luikje door gegaan’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.