INLOGGEN
«»

Het lieveheer beestje en de roos

In de tuin stond een roze roosje met kleine tere blaadjes
Het roosje was erg verdrietig, want een heleboel groene
luisjes aten al haar blaadjes op en kriebelden vreselijk
Opeens kwam er een lieveheer beestje met wel zes zwarte
stipjes op zijn rode vleugeltjes aan gevlogen en ging ook
op een blaadje van het roosje zitten.
Hij begon metéén te eten, want hij was dol op luisjes.
Hij at zijn buikje vol tot er geen één luisje over was op de blaadjes.
Zo, zei het lieveheer beestje, nu ga ik weer wat vliegen in het zonnetje en deed zijn vleugeltjes wijd open.
Maar wat was dat nou? hoe hij ook probeerde te vliegen, hij kwam niet van het blaadje af.
Hij had zoveel luisjes gegeten en was nu zo dik en zwaar geworden, dat hij niet meer kon vliegen.
Oh, oh, wat moest hij nu doen?
Plotseling kwam er een zwarte ekster aangevlogen en zag het lieveheer beestje zitten op het blaadje van het roosje.
De ekster had wel trek in het lieveheer beestje en deed zijn gele snavel al open om te happen.
Niet doen, niet doen, riep het lieveheer beestje, ik ben toch veel te klein en smaak erg vies hoor en ik heb ginds bij de beek hele grote groene slakken gezien en die smaken veel lekkerder dan ik.
Nou goed, zei de ekster, ik eet je toch niet op, maar als je gejokt hebt, kom ik terug en eet ik je wel op.
De ekster vloog weg om die heerlijke slakken bij de beek op te gaan eten.
Het lieveheer beestje ging met zijn dikke buikje in het roosje zitten en verschool zich tussen de bloemblaadjes.
Het roosje vond dat helemaal niet erg, want ze was blij dat ze nu niet meer geplaagd werd door luisjes want die zaten in het maagje van het lieveheer beestje.
Ze zag dat de ekster weer aan kwam vliegen en vouwde snel haar bloemblaadjes om het lieveheer beestje dicht.
De ekster schudde flink aan het roosje, want hij begreep wel dat het lieveheer beestje in het roosje zat, maar hoe hij ook schudde het lieveheer beestje viel er niet uit.
Boos vloog de ekster na een tijdje weg, hij had nog steeds trek in een lekker hapje.
Het lieveheer beestje klom uit het roosje, zijn buikje was al wat minder dik.
Hij bedankte het roosje en vloog weg de wijde wereld in op zoek naar nog meer luisjes.
Het roosje dacht, kon ik ook maar vliegen, maar ja dat gaat nou eenmaal niet.
Zij stond in de tuin om mooi te zijn en heerlijk te ruiken voor alle mensen en dat was toch ook wel fijn.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-08-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Mathilda van Bentum-Hofker
Actief sinds: 27-05-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het lieveheer beestje en de roos’ van Mathilda van Bentum-Hofker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.